VEILINGGEBOUW DE ZWAAN AMSTERDAM - Algemene Kunst- & Antiekveiling te houden van 3 t/m 17 november - met een gelukkige familie door Johannes van Hove, Jan & Willem Weissenbruch, Louis Apol, Hardenberg, Hoppenbrouwers, Bosboom, Paling, Scheerboom, Isaac Israels, Van der Waay, Jurres, Willem Maris, een interieur door Jacob Maris, Van Dam-van Isselt, een verlichte winkelstraat door Helfferich, Toorop, Marius Bauer, De Hoog, Tholen, Van der Nat, Dijsselhof, Dittlinger, Bakels, Van Wijngaerdt, De Moor, Kees van Waning, Smits, Jans, De Zwart, Van Welie, Rueter, Zandleven, Cossaar, Bles, Willem Tjarda van Starkenborgh Stachouwer en kaartende schilders in Pulchi door Arntzenius (kavels 4500 - 4664 - 4 november). Check hier. Van Trigt, Dingemans, Kool, een stilleven door Piet Meiners, Lebret, Blommers, Schipperus, Martinus van Regteren Altena, Kever, diverse werken en een zelfportret door Johannes Leurs, Dommelshuizen, Willem Koekkoek, een meubelmaker aan het werk door Taanman, Ten Hoet, Monnickendam, Dijsselhof, Van Daalhoff, W.G.F. Jansen, Jacoba van Essen, Dankmeijer en Heijenbrock (kavels 4774 -4998 - 4 november). Check hier.

Bekijk de post op Instagram hier.

Jacobus Johannes ‘Jacob’ Cremer (Arnhem, 1827 – Den Haag, 1880) wordt op 1 september 1827 geboren in Arnhem. Vader Alexander Cremer is handelaar in koffie en tabak. Jacob is de tweede van vijf kinderen. In de zomermaanden verblijft de familie meestal op buitenplaats ‘De Oldenhof’ bij Driel in de Betuwe, grenzend aan hun tabaksvelden. De winters worden doorgebracht in een villa aan het Velperplein in Arnhem. Op zijn tiende wordt de kleine Jacob naar kostschool ‘t Hemeldal in Oosterbeek gestuurd, waar hij onder invloed raakt van de kunstenaars rondom de schrijver en maecenas Johannes Kneppelhout en de schilder Johannes Warnardus Bilders. Dat leidt tot de wens om zich verder te bekwamen in de kunst. Zijn ouders stemmen uiteindelijk in met de artistieke ambities van hun jongste zoon. Jacob krijgt eerst les op het Oosterbeekse atelier van de schilder Frederik Hendrik Hendriks en studeert daarna een jaar aan de Haagsche Teekenacademie. In die dagen begint de negentienjarige ook aan zijn eerste boek. Het resultaat is de historische roman Lelie van ’s Gravenhage, die in 1851 gepubliceerd wordt.

Op 19 mei 1852 trouwt de kunstenaar met Johanette Louise Brouerius van Nidek. Het echtpaar vestigt zich in Loenen aan de Vecht. Cremer combineert het schrijven en schilderen, maar hij voorvoelt al waar zijn ware talent ligt. ‘Inkt vloeit beter dan verw’, schrijft hij in 1856 aan de schilder Johannes Bosboom. Samen met zijn vrouw en kinderen verhuist Cremer naar een huis aan de Zuid-West Buitensingel in Den Haag. Daar blijft hij zijn geliefde Gelderse landschappen schilderen, afgewisseld met een enkel duingezicht. Als schilder neemt Cremer slechts tot 1865 deel aan tentoonstellingen. Vabaf dat moment richt hij zich in zijn professionele carriere volledig op het schrijverschap, hoewel hij altijd zal blijven schilderen. Zijn ‘Betuwsche novellen’ en ‘Over-Betuwsche novellen’ in streektaal worden bestsellers. De verhalen spelen zich af in en rondom Driel en zijn geïnspireerd op jeugdherinneringen. Waar de ontwikkeling van zijn schilderkunst stagneert bij de romantiek, ontwikkelt de succesvolle schrijver zich als een maatschappelijk geangageerde weldoener die veel van zijn inkomsten aan goede doelen schenkt. ‘Fabriekskinderen’ uit 1863 is een pleidooi voor de afschaffing van kinderarbeid, in ‘Anna Rooze’ (1868) beschrijft Cremer ongewenste zwangerschappen en de gevolgen voor jonge meisjes en in ‘Hanna de freule’ (1873) behandelt hij het recht op stakingen. 

Jacob Jan Cremer overlijdt op 5 juni 1880 op 52-jarige leeftijd aan een leverkwaal in zijn woonplaats Den Haag. Hij wordt aldaar begraven op de Algemene Begraafplaats Kerkhoflaan. Op de Belvédère in de Scheveningse Bosjes bevindt zich de door Hugo Pieter Vogel ontworpen ‘Cremerbank’. Dit monument is er gekomen op instigatie van Cremer zelf. In plaats van een gedenkteken bij zijn graf, had hij liever een bank ‘waarvan zij, die er zich verpoozen, nog genot kunnen hebben’ had hij aan zijn vrienden laten weten. Desondanks raakte zowel de literatuur als de schilderkunst van Cremer vrij snel na zijn dood in de vergetelheid. Het Rijksmuseum Amsterdam heeft één schilderij en het Arnhems Museum twee schilderijen van Cremer. Daarnaast bewaart het Literatuurmuseum een collectie manuscripten en brieven. In 2018 is in Driel een beeldje voor de kunstenaar geplaatst. Bij deze gelegenheid was er ook een tentoonstelling waarbij naast enkele tekeningen vier van de tien nog traceerbare olieverfschilderijen getoond zijn. Via de website jacobcremer.nl wordt de kunst en literatuur van Jacob Cremer onder de aandacht gebracht en zijn onder meer een YouTube-kanaal en een Facebook account van de schrijver-schilder te vinden.

Enthousiast? Stuur deze nieuwsbrief gerust door aan vrienden en collegae!